Pałeczki Salmonella

0
551
4/5 - (1 vote)

Leczenie takie samo jak w uogólnionych zakażeniach gronkowcowych. 5. Zapalenie ropne opon mózgowo-rdzeniowych mogą wywołać i inne jeszcze zarazki, są to jednak przypadki rzadkie, pojedyncze i w swoim przebiegu klinicznym nie różnią się w niczym od wyżej podanych.

Pałeczki Salmonella tworzą grupę ‚bakterii, do której zalicza się obecnie ponad 500 typów. Pałeczki Salmonella spokrewnione są między sobą antygeno- wo. Antygen O (zwany też somatycznym lub ciepłostałym) stanowi podstawę do podziału na główne grupy antygen H (zwany również rzęskowym lub ciepło- chwiejnym) pozwala na bardziej szczegółowe rozróżnienie poszczególnych typów. Antygen Vi (od słowa Virulens) jest związany ze zjadliwością danego szczepu. Swoiste bakteripfagi dla antygenu Vi mogą być pomocne w różnicowaniu poszczególnych typów.

Pałeczki Salmonella są chorobotwórcze dla człowieka oraz wielu zwierząt i ptaków. Ogólnie można je podzielić na: 1) występujące tylko u ludzi, 2) występujące zwykle u zwierząt i ptaków, lecz mogące być chorobotwórczymi i dla człowieka, 3) spotykane tylko u zwierząt i ptaków. Pierwsza grapa jest nieduża

Wśród salmoneloz i obejmuje: S. ty phi, S. paratyphi, S. schotłmuelleri i S. hirsćhfeldi — innymi słowy, pałeczkę duru brzusznego i durów rzekomych A, B i G. Druga grupa jest najliczniejsza i stale się powiększa drobnoustroje tej grupy wywołują najczęściej nieżyt żołądka i jelit.

Wśród salmoneloz odzwierzęcych spotyka się w Polsce najczęściej zakażenia wywołane przez S. enteńtidis (pałeczka Gaertnera) i typhi murium zakażenie innymi salmonelozami notowane jest w Polsce bardzo rzadko. Głównym źródłem tej grupy salmoneloz jest świat zwierzęcy, jednak człowiek chory lub nosiciel może również stanowić źródło zakażenia dla innych ludzi. Salmonelozy u ludzi wystąpić mogą wskutek bezpośredniego kontaktu z zakażonymi zwierzątami, częściej jednak wywołane są spożyciem zakażonych pokarmów lub wody. Pokarmy pochodzić mogą z zakażonego zwierzęcia lub też mogą być zakażone wydalinami innego zwierzęcia (gryzoni) lub chorego człowieka lub nosiciela zarazka (muchy). Najczęściej chodzi tu o mięso, mleko i jaja. Duże rozpowszechnienie tych bakterii wśród gryzoni, zwierząt domowych i ptactwa oraz znaczna liczba ludzkich nosicieli, jak również oporność tych bakterii na czynniki fizyczne i chemiczne warunkują ich duże rozpowszechnienie w populacji ludzkiej.

Źródło: https://bochen-chleba.pl/historia-chleba-bezglutenowego/