Główną zaletą dowodu opartego na modelu cząstkowym w porównaniu z dowodami strukturalnymi jest to, że nie nakłada on żadnych ograniczeń co do sposobów oddziaływania polityki pieniężnej na gospodarkę. Jeśli nie jesteśmy pewni, czy znamy wszystkie mechanizmy transmisyjne, lepiej uda nam się ocenić pełny wpływ M na Y, sprawdzając, czy zmiany F są ściśle skorelowane ze zmianami M. Monetaryści preferują dowody oparte na modelach cząstkowych, ponieważ są przekonani, że poszczególne kanały, przez które zmiany podaży pieniądza oddziałują na F, są zróżnicowane i podlegają ciągłym transformacjom. Twierdzą zatem, że identyfikacja wszystkich mechanizmów transmisyjnych polityki pieniężnej może być za trudna. Najbardziej znaczący zarzut wobec modeli cząstkowych dotyczy tego, że dowody oparte na nich mogą mylnie wskazywać związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy zmianami M i zmianami F, podczas gdy związek ten może faktycznie nie istnieć. Podstawowa zasada, jaka stosuje się do wszystkich dyscyplin naukowych, mówi, że korelacja nie zawsze oznacza przyczynowość. Fakt, że zmiana określonej zmiennej jest związana ze zmianami innej zmiennej, niekoniecznie oznacza, że zmiana pierwszej jest przyczyną zmiany tej ostatniej.
pożyczka chwilówka przez Internet
Możliwość dodawania komentarzy nie jest dostępna.