Kiedy ktoś kupuje papier wartościowy na rynku wtórnym, osoba, która sprzedaje papier, dostaje w zamian zapłatę; jednak przedsiębiorstwo, które go wyemitowało, nie otrzymuje żadnych nowych funduszy. Przedsiębiorstwo zdobywa fundusze tylko podczas pierwszej sprzedaży swoich papierów wartościowych na rynku pierwotnym. Niemniej jednak rynki wtórne spełniają dwie ważne funkcje. Po pierwsze, ułatwiają sprzedaż papierów w celu zwiększenia ilości gotówki, to znaczy sprawiają, że instrumenty te są bardziej płynne. Im większa płynność tego rodzaju instrumentów, tym bardziej są poszukiwane i dzięki temu tym łatwiej emitującej je firmie sprzedać je na rynku pierwotnym. Po drugie, rynki wtórne określają cenę papierów wartościowych, jakie firma – wystawca sprzedaje na rynku pierwotnym. Firmy, które kupują papiery wartościowe na rynku pierwotnym, nie zapłacą nigdy emitentowi więcej niż cenę, jakiej ustalenia spodziewają się na rynku wtórnym. Im wyższa cena papieru wartościowego na rynku wtórnym, tym wyższa cena, jaką firma uzyska za nowo wyemitowany papier na rynku pierwotnym, i tym większy kapitał, jaki może zgromadzić. Dlatego też warunki na rynku wtórnym są najbardziej miarodajne dla korporacji emitujących papiery wartościowe; zaś podręczniki tego rodzaju jak niniejszy, które traktują o rynkach finansowych, koncentrują się raczej na zachowaniu rynków wtórnych niż rynków pierwotnych.
