Główną zaletą posługiwania się wymogami rezerw jako narzędziem kontroli podaży pieniądza jest to, że w wymogi te w jednakowy sposób wpływają na wszystkie banki i silnie oddziałują na podaż pieniądza. Fakt, że zmiana rezerw obowiązkowych stanowi tak silny instrument, może jednak okazać się raczej przeszkodą niż błogosławieństwem, ponieważ dość trudno jest doprowadzić do niewielkich zmian podaży pieniądza za pomocą zmiany stopy rezerw obowiązkowych. Obecnie, kiedy depozyty czekowe sięgają niemal 700 mld dol., podwyższenie stopy rezerw obowiązkowych od depozytów czekowych o 0,5 punktu procentowego może spowodować zredukowanie rezerw nadwyżkowych o 35 mld dol. Ponieważ tak duży spadek rezerw nadwyżkowych doprowadziłby do wielokrotnego kurczenia depozytów, spadek podaży pieniądza okazałby się jeszcze większy. Jakkolwiek jest prawdą, że niewielkie zmiany podaży pieniądza można osiągnąć krańcowo małymi zmianami rezerw obowiązkowych (rzędu około 0,001 punktu procentowego), to wprowadzenie zmian do ustalonych wymogów rezerw jest na tyle kosztowne, że strategia ta jest w praktyce nieopłacalna. Modelowanie podaży pieniądza za pomocą rezerw obowiązkowych przypomina trochę obróbkę diamentu za pomocą młota.
