Obecnie w leczeniu kiły wrodzonej stosuje się w Polsce wyłącznie leczenie penicylinowe. We wczesnej kile wrodzonej podaje się penicylinę prokainową po 300 000 j. dziennie w ogólnej ilości 3 milionów. W większości przypadków leczenie to jest wystarczające. Objawy serologiczne cofają się szybko i nie obserwuje się nawrotów. W przypadkach ciężkiej kiły przy utrzymywaniu się odczynów serologicznych można po 6 tygodniach powtórzyć takie samo leczenie. Po ukończonym pierwszym roku życia dziecka stosujemy dawki większe, a powtarzamy leczenie w zależności od utrzymywania się dodatnich -odczynów serologicznych.
Pierwsze leczenie we wczesnej kile wrodzonej objawowej lepiej jest przeprowadzać w szpitalu. W kile wrodzonej późnej stosujemy penicylinę, tak jak w kile trzeciorzędowej nabytej. Można podawać penicylinę o przedłużonym działaniu lub też penicylinę prokainową. Dawki sięgają kilkunastu milionów, z tym że nieraz najeży leczenie powtarzać.
RZEŻĄCZKA U DZIECI. Czynnikiem wywołującym rzeżączkę jest drobnoustrój wykryty przez Neissera i nazwany przez niego gonokokiem. Morfologicznie gonokoki są ziarenkowcami układającymi się parami (dwoinki Neissera). Znamienne dla gonokoków jest ich ułożenie wewnątrzkomórkowe. Są one Gram-ujemne. Zakażenie rzeżączką występuje prawie wyłącznie u dziewczynek. Ponadto u noworodków’ może wystąpić pierwotne gonokokowe zakażenie spojówek.
